بررسی میزان اضطراب قبل و بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران ـ سال ۱۳۶۷

زمینه و هدف: علل و عوامل محیطی متعددی در بروز اضطراب ایفای نقش می کنند و تفاوتهای فردی و شرایط محیطی در شدت و میزان اضطراب موثرند.در چارچوب این شرایط ، محیط بیمارستانی و بخش جراحی قلب که با حیات انسان سر و کار دارد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مطالعه تعیین و مقایسه میزان اضطراب قبل و بعد از جراحی پیوند عروق کرونر در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران را به عنوان اهداف اصلی خود برگزیده است . مواد و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است .افراد تحت مطالعه این بررسی را 150 نفر از بیماران بستری  در بیمارستانهای منتخب  دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل میدهند . میزان اضطراب این افراد در 24 ساعت قبل از عمل و سپس در هفته دوم بعد از عمل توسط پرسشنامه  با استفاده از آزمون استاندارد اسپیل برگر ((spielberger سنجیده شد. نتایج: یافته های پژوهش نشان می دهد که میزان اضطراب قبل از عمل پیوند عروق کرونر بیشتر از میزان اضطراب بعد از عمل بوده است و تغییرات اضطراب با متغیرهایی مثل جنس5./0 p<)،سن(5./0 p<)، تعداد فرزندان( 5./0 p<) و وضعیت تاهل (5./0 p<) ارتباط معنی داری داشته است اما با متغیرهای دیگر مانند وضعیت شغلی، سطح تحصیلات، سابقه بیماری غیر قلبی،سابقه جراحی غیر قلبی، سابقه mi  ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد کاهش اضطراب دراین  بیماران متاثر از متغیرهای دموگرافیک ،اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی است.اعتقادات ، ارزشها و باورها به عنوان ابعاد و نتایج فرهنگی تجربه زندگی می تواند در بروز اضطراب و شدت و ضعف آن نقش اساسی ایفا نماید.